- uznać (się)
- uznać (się) {{/stl_13}}{{stl_7}}ZOB. uznawać (się) {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
uznać (się)
Look at other dictionaries:
uznawać się – uznać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uznawać siebie samego za kogoś, sądzić o sobie coś; przyznawać sobie prawo do bycia kimś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uznawać się za mądrego, porządnego człowieka. Uznawać się za… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uznać — dk I, uznam, uznasz, uznają, uznaj, uznał, uznany uznawać ndk IX, uznaję, uznajesz, uznaćwaj, uznaćwał, uznaćwany 1. «dojść do wniosku, że coś jest słuszne, właściwe, konieczne, obowiązujące; orzec» Uznać czyjeś prawa do spadku. Nie uznawać… … Słownik języka polskiego
poczuć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zdać sobie sprawę ze swojego stanu fizycznego lub psychicznego, zareagować na coś określonym samopoczuciem, odczuć coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poczuł się zmęczony. Po kąpieli poczuł się jak młody bóg. Poczuć się dobrze,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zgodzić się — dk VIa, zgodzić siędzę się, zgodzić siędzisz się, zgódź się, zgodzić siędził się zgadzać się ndk I, zgodzić sięam się, zgodzić sięasz się, zgodzić sięają się, zgodzić sięaj się, zgodzić sięał się 1. «udzielić na coś zgody, przystać na coś»… … Słownik języka polskiego
podpisać się — pot. Podpisać się pod czymś obiema rękami «zgodzić się na coś, zaakceptować coś w pełni, całkowicie, uznać coś za słuszne»: (...) można się obiema rękami podpisać pod takim modelem ustrojowym, jaki mamy w tej chwili. PR rep 1981 … Słownik frazeologiczny
podpisywać się — pot. Podpisać się pod czymś obiema rękami «zgodzić się na coś, zaakceptować coś w pełni, całkowicie, uznać coś za słuszne»: (...) można się obiema rękami podpisać pod takim modelem ustrojowym, jaki mamy w tej chwili. PR rep 1981 … Słownik frazeologiczny
uchylić — dk VIa, uchylićlę, uchylićlisz, uchyl, uchylićlił, uchylićlony uchylać ndk I, uchylićam, uchylićasz, uchylićają, uchylićaj, uchylićał, uchylićany 1. «z lekka, na wpół otworzyć coś zamkniętego, odemknąć; lekko rozewrzeć, rozchylić» Uchylić okno,… … Słownik języka polskiego
uznanie — n I 1. rzecz. od uznać Uznanie doniosłości czegoś. Uznanie czyichś racji. 2. «decyzja, wola; sąd, zdanie, opinia» Robić coś, wybierać według własnego uznania. Kara zależna od uznania wychowawcy. Wysokość składki pozostawiono do uznania zebranych … Słownik języka polskiego
plac — m II, D. u; lm M. e, D. ów 1. «duża, wolna przestrzeń w mieście, powstała najczęściej przy zbiegu lub skrzyżowaniu ulic, zwykle otoczona zabudową architektoniczną; pełni różne funkcje, np. miejsca zebrań publicznych, postoju pojazdów, rynku… … Słownik języka polskiego
rozgrzeszyć — dk VIb, rozgrzeszyćszę, rozgrzeszyćszysz, rozgrzeszyćgrzesz, rozgrzeszyćszył, rozgrzeszyćszony rozgrzeszać ndk I, rozgrzeszyćam, rozgrzeszyćasz, rozgrzeszyćają, rozgrzeszyćaj, rozgrzeszyćał, rozgrzeszyćany 1. «darować, przebaczyć coś komuś, nie… … Słownik języka polskiego
